kovalamak — i 1) Kovmak 2) Kaçanın arkasından koşmak, yakalamaya çalışmak Çoban çocukları, kuşun geldiğini görmüş olacaklar ki kovaladılar. M. Ş. Esendal 3) mec. Bir şeyin arkasına düşüp elde etmeye veya bir sonuca bağlamaya çalışmak, izlemek, takip etmek… … Çağatay Osmanlı Sözlük
ardından atlı kovalamak — arkasından atlı kovalamak … Çağatay Osmanlı Sözlük
arkasından atlı kovalamak — bir işi gereksiz bir telaşla yapmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
kişelemek — kovalamak … Beypazari ağzindan sözcükler
koğulamak — kovalamak … Beypazari ağzindan sözcükler
sürkilemek — kovalamak, sürmek, kovalayıp sürerek üzerine saldırmak. II I, 353bkz: sürkülemek … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
sürkülemek — kovalamak, sürmek, kovalay ıp sürerek üzerine sald ırmak, II I, 353bkz: sürkilemek … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
arka — is. 1) Bir şeyin temel tutulan yüzünün tam ters yanı, ön karşıtı Evin arkasında bahçe var. 2) Bir şeyin sırt durumunda olan yüzeyi Çocuğun arkası ağrıyormuş. 3) Geri kalan bölüm, kısım Masalın arkası. Yazının arkası. 4) Art, peş 5) Otururken… … Çağatay Osmanlı Sözlük
art — is., dı 1) Arka, geri Ardında kapı koyu karanlık bir sonsuzluğa açılıyordu. T. Buğra 2) Bir şeyin öbür yüzü 3) sf. Arkada bulunan Art damak ünsüzü. Art teker. Birleşik Sözler art arda art avurt art bölge art damak … Çağatay Osmanlı Sözlük
güdelemek — i, hlk. Ardına düşmek, kovalamak, sürmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
kış — 1. is. 1) Kuzey yarım kürede 22 Aralık 21 Mart tarihleri arasındaki zaman dilimi, sonbaharla ilkbahar arasındaki soğuk mevsim Kıştı. Yerler iki karış kar tutmuştu. T. Buğra 2) mec. Çok soğuk hava Birleşik Sözler kış dönemi kış dönencesi kış günü… … Çağatay Osmanlı Sözlük
